Dit weekend stond de moeder aller derby’s op het programma. Dan bedoelen we hier natuurlijk niet de ‘Klassieker’ maar uiteraard de wedstrijd tegen onze Haalderense concullega’s! Afgelopen seizoen duurde de wedstrijd (door een ongelukkige botsing waarbij een speler van HAVO zijn onderbeen brak) slechts 15 minuten. Het zou mooi zijn als we dat dit keer in ieder geval de wedstrijd zouden kunnen uitspelen. De selectie oogde fit, de mentaliteit was in orde en de ambiance op sportpark De Notenboom was zoals we gewend waren wederom fantastisch! Op de achtergrond werd de aardappeloogst nog even binnengehaald! #ookwijsteunendeboeren
De start van de wedstrijd was ronduit beschamend te noemen. Voordat we doorhadden dat het fluitsignaal klonk stonden we door een heel leip overstapje van een oplettende HAVO speler al met 1-0 achter. Er werd gescoord in de tweede minuut, iets wat de beste kan overkomen zagen we dit weekend ook bij Feyenoord.
Maar goed, dan moet je de koppies niet laten hangen en dat doen we dan ook zeker niet. De eerste helft liet een redelijke balans tussen de teams zien. Het betere veldspel was van GVA, de gevaarlijke counters waren van HAVO. De wedstrijd leek na een half uur echt in ons voordeel te gaan kantelen en de gelijkmaker hing echt in de luth. Maar uit het niets ontsnapte de spits van HAVO eventjes aan onze aandacht, maar dat was net genoeg om de 2-0 in t e schieten! De klap was groot, maar weer werd de rug gerecht; als het nu niet lukt, dan de tweede helft wel.
In de pauze werden de mannen toegesproken door de interim/officiële/tijdelijke trainer Jordy en de conclusie was simpel. Wij waren de betere partij, we maakten het spel, hadden 70% balbezit dus wij gingen deze pot winnen.
De tweede helft blijkt moeilijk samen te vatten. Maar voor de mensen die er niet bij waren moet je het maar als volgt zien: In 45 minuten tijd heeft GVA ongeveer 50 schoten op vijandelijk doel mogen lossen. De paal werd drie keer geraakt, de lat twee keer, de keeper nog eens 45 keer. HAVO had niets meer in te brengen, de mannen van GVA combineerden, gaven diepe ballen precies op maat, steekpasses kwamen aan, er werd zelfs gekopt!!
Alles, maar dan ook alles ging goed. Het was de beste wedstrijdhelft van dit seizoen. En tóch ging de bal er niet in! De keeper van HAVO had net zo goed kunnen gaan douchen, dan nog ging de bal er niet in. De scheidsrechter besloot om vervolgens alle mogelijk blessuretijd bij te trekken die nodig was om aan het doelsaldo te werken. HAVO counterde nog 3 keer, in 88ste, 92ste en 95ste minuut werd er nog 3 maal gescoord. Wat een monsterlijke wedstrijd was dit voor ons zeg. We hebben een ongenadig lesje effectiviteit om onze oren gehad. HAVO kreeg 5 kansen en scoorde 5 keer. Wij kregen 50 kansen en scoorde niet. Dan heb je het over zo’n weekend wat niet helemaal werd wat je ervan verwacht had.
Maar goed, daar kunnen Max Verstappen en Feyenoord gelukkig ook over meepraten!
Wij concluderen het volgende:
- Wij kunnen fantastisch voetballen!
- Scoren blijft een dingetje, Joost gaat dat regelen.
- We zorgen daarentegen wel weer voor een geboortegolf in ons mooie dorpje!
- Wout’s zaakje hangt inmiddels weer op de plek waar het ooit zat.
- Volgende week thuis nodigen wij iedereen weer uit om van dit fantastische team te komen genieten!
