Wedstrijdverslag DVV 4 - GVA 3

DVV 4 (zon)

2 - 1

GVA 3 (zon)

Competitie

5e klasse 06

Datum

22 september 2019 10:00

Accommodatie

Onbekend

Na een intensieve voorbereiding op het nieuwe seizoen (met twee overwinningen en zowaar enkele trainingen achter de rug) begonnen we vandaag aan de eerste, echte klus. Een uitwedstrijd bij DVV in Duiven. De groepsapp was al positief, met een selectie van maar liefst 16(!) spelers en technische staf vertrokken we vol goede moed naar het sportcomplex van Duiven. Het was vroeg opstaan, want om 10.00 uur zou er gespeeld worden.

Nou dat was dus niet helemaal het geval. De scheidsrechter in kwestie had een zware avond achter de rug en terwijl het team serieus met de warming bezig was, bleek dat de beste man zich had verslapen. Met een vertraging van twintig minuten kwam de beste man uiteindelijk opdagen en het fluitsignaal klonk.

DVV zette vanaf minuut één flink druk op de defensie en GVA piepte en kraakte. Het door de grote leider ingevoerde 4-3-3 bracht nog niet wat het ons had moeten brengen. Sterker nog, het middenveld was praktisch onzichtbaar, onvindbaar en de mannen maakten meer kilometers dan een gemiddelde marathonloper doet.

Al snel bleek de tegenstander ook niet vies te zijn van een schouderduwtje hier en een bodycheckje daar. Maar GVA liet zich niet zomaar uit het veld slaan. De eerste twintig minuten was het vooral aan keeper Huib te danken dat het nog 0-0 stond. Er vonden een paar prachtige reddingen plaats en we mochten van geluk spreken dat de score nog niet door DVV werd geopend.

In de 27ste minuut sloeg het noodlot echter toe. Onnodig balverlies in combinatie met wat raar uitverdedigen zorgde voor de 0-1. De mannen lieten het hoofd echter niet hangen, en er werd volop strijd geleverd. De strijd was nog niet gestreden!

In de 35ste minuut volgende de volgende domper; de 2-0 werd binnen getikt (in derde instantie nota bene) na bizar slecht ‘kopwerk’ vanuit onze kant. Sterker nog, geen enkele GVA verdediger heeft gekopt in deze eerste helft.

Maar vanuit het niets was daar de overtreding op Jerry Cornelissen, die bijna stervend ten aarde stortte. De scheidsrechter kon niets anders dan een vrije trap toekennen. Jos Feijen wierp zich op als reddende engel en met een enorme pegel werd er voor de 2-1 getekend. Met opgeheven hoofd gingen we de rust in!

In de rust was de boodschap duidelijk: er moest iets veranderen en dus werd er nieuw bloed ingebracht. Erik, Jos en Jerry werden geslachtofferd en het oude, vertrouwde 4-4-2 werd weer ingevoerd. In de tweede helft was het spelbeeld anders, er werd goed omgeschakeld, er werd doorgejaagd en zo waar ook best aardig gecombineerd.

De verdediging had meer rust en overzicht, met daarbij een leidende rol voor good old Hennie die de boys al schreeuwend opzweepte tot het brengen van grote offers. Lex, Heino en wout hielden samen met keeper Huib de 16-meter praktisch leeg van vijandelijke activiteit terwijl voorin steeds meer kansen gecreëerd werden. Die druk werd ook gevoeld door DVV en het spel werd wat harder en gemener. De scheidsrechter floot zo stabiel als een landmijn op een trampoline met als gevolg enkele zeer discutabele beslissingen welke het verloop van de wedstrijd toch wel mede bepaalden. De sfeer op het veld werd er niet beter op.

En toen was het zover! Het moment om onsterfelijke roem te vergaren was daar. Nick Berns werd in de 74ste minuut gevloerd in de 16 meter en kreeg een strafschop toegekend. Iedereen weet op dat moment wie die bal niet moet nemen. En toch deed ie het! Jaap nam de verantwoordelijkheid en de leidersrol op zich om deze lastige taak te vervullen. Hij nam een aanloop en…… schoot halfzacht in de handen van de keeper. De teleurstelling was enorm, maar we moesten door!

Het laatste kwartier was het pompen of verzuipen en iedereen ging er voor de volle mep tegenaan, maar het mocht niet meer baten. De scheidsrechter in combinatie met het slechte veld, de verlate start van de wedstrijd en de stand van de zon hebben er voor gezorgd dat we de drie punten helaas in Duiven moesten laten liggen.