Cookie beleid GVA

De website van GVA is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

GVA VR2 - Babberich/Liemers VR1 (zon)

GVA VR2

6 - 0

Babberich/Liemers VR1 (zon)

Competitie

Vrouwen Zondag (najaar), DA2, 5e klasse D

Datum

4 december 2011 12:00

Scheidsrechter

Peter Vermegen

Accommodatie

Onbekend

Wat een spanning voor de aanvang van de wedstrijd. De hele week hadden we al kriebels in de buik, want eindelijk konden (en MOESTEN) we een wedstrijd winnen. En dan was er nog het feit dat we op de foto moesten met onze nieuwe tassen van Bouwman. Sophie en Maaike kwamen ook nog even op de foto en zelfs Jolien was een weekendje overgevlogen om bij deze wedstrijd te zijn! Van tevoren dus allemaal even optutten, wie het snelste was een tas uitkiezen om erbij te zetten (de belangrijkste spelers mochten dus achter hun tas gaan zitten).
En toen begon de wedstrijd. Na de eerste aftrap een sterk begin met wat combinaties van Romy, Janneke, Nathalie en Myrna. Dit tikken was de rest van de wedstrijd wat minder, maar in ieder geval een goed begin! Hierna volgde de ene kans na de andere eigenlijk, waarbij de keeper nog aardig veel eruit haalde. Maar dan viel eindelijk toch de eerste treffer van Janneke, na een goed aantal mislukte pogingen. De tweede treffer volgde al snel, na een sterke counter, opgezet door Janneke en Myrna, en spectaculair afgemaakt door Romy. Het spel zat vooral aan de kant van de tegenstanders, al kwamen zij toch ook een aantal keren voorin. Na nog wat doelpogingen loste Myrna een fenomenaal schot op doel (ahum, een raar stuiterballetje met links), maar hij ging door de benen bij de keeper. Hierna begon het spel al wat feller te worden. De tegenstander mekkerde al bij het minste of geringste om een vrije trap (die ze ook  best vaak nog kregen ook), terwijl ze zelf ook best fysiek waren. Maar goed, met 3-0 en een tevreden gevoel (vooral van Jos) de rust in.
De tweede helft ging het spel er niet op vooruit, maar de irritatie werd wel duidelijk groter bij de tegenstander (en dus ook bij ons). Wij waren fel op de bal, maar zij vonden dat we fel op hun waren. De ene irritatie en “overtreding” na de andere, en hier en daar een doelpunt, daar kwam de tweede helft een beetje op neer. Romy liep een keer bijna alleen naar voren, schoot in eerste instantie op de keeper, maar wist hem de tweede keer toch in het net te krijgen. Vervolgens kon Elise nog een keer alleen doorlopen waarna ze (op advies van Janneke) ‘de bal flink op de slof nam’ en een supergoed doelpunt scoorde. Nathalie had ook nog een hele goede kans, die de keeper helaas had, zoals nog behoorlijk veel ballen. De tegenstander begon echter ook meer van onze kant te zien, maar hebben geen enkele goede kans gehad (welkom terug Jolien). Toen de tegenstander steeds vervelender werd (constant een grote mond, schelden, zeuren, etc.) gunde we ze helemaal geen doelpunt meer, en toen Ricky een meter beloofde aan Rosan, werd die het meest vastberaden van allemaal om de 0 te houden. Janneke kon, na eerst nog een prachtige kans gemist te hebben (schot op de lat) er toch nog één in gooien, hoezee. Maar de pret werd toch een beetje gedrukt toen Romy van het veld af werd gestuurd omdat ze een meisje sloeg (wat overigens wel heel terecht was).  Toen Jolien vervolgens uitgleed en de leider van de tegenstander dit als een vieze sliding zag ging het helemaal mis. Jolien zei natuurlijk: ‘Ach ik gleed gewoon uit’, waarna die leider zijn middelvinger opstak en wat domme opmerkingen maakte die neerkwamen op: ‘maak maar zoveel mogelijk vieze overtredingen als je kan, meiden’. Toen had de scheidsrechter er genoeg van en stuurde de leider weg, waarna hij weer een bijdehante reactie terugkreeg. Het zag er toch niet naar uit dat het nog een leuke wedstrijd zou worden, dus besloot de scheids om maar gewoon een kwartier eerder af te fluiten. Wat een wedstrijd. Feeeeest want we hadden gewonnen voor de eerste keer! Maar op zo’n manier, dat was een beetje jammer. Maar toch nog maar even afgesloten met een wijntje in de kantine (bedankt Jos!), en Ricky vond het verstandiger om Rosan maar twee wijntjes te geven in plaats van de beloofde meter (je kent Rosan, dan zouden we haar weer uit de goot kunnen vissen). Nu een paar maandjes winterstop, en dan er weer tegenaan in een nieuwe (en hopelijk eerlijkere) competitie!

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!